Nazwa Syberia i Sybir nie są tożsame. Sybir nie jest nazwą geograficzną. Jest nazwą, która mówi o czymś strasznym. Jest symbolem represji w stosunku do Narodu Polskiego, symbolem rozlewu krwi i walki przeciwko okupantom i najeźdźcom.
          
Sybir to umownie wszystkie miejsca do których zesłano Polaków w ramach represyjnej polityki caratu rosyjskiego oraz Rosji porewolucyjnej - byłego ZSRR. Natomiast wszyscy zesłańcy przyjęli miano Sybiraka. Nazwa Sybiracy ma swój inny wymiar także dlatego, że spora część zesłańców trafiła w inny rejon Rosji, które w żaden sposób Syberią nazwać nie można np. do Kazachstanu. Największe i najbardziej masowe zsyłki nastąpiły za czasów Związku Radzieckiego w latach 1936-1937 oraz w latach 1939-1956. Pierwszy akt sowieckiej agresji dokonał się 17 września 1939 roku. W wyniku jej wielotysięczne rzesze żołnierzy poszły do niewoli, później jak wiadomo część z nich została zamordowana w wyjątkowo okrutny sposób - strzałem w tył głowy. Ze wschodnich terenów ziem polskich w czterech masowych deportacjach: 10 lutego, 13 kwietniai 20 czerwca 1940 roku oraz 21 czerwca 1941 roku wedle różnych szacunków wywieziono w syberyjską tajgę i stepy Kazachstanu od 1,5 do 2 milionów obywateli polskich, z których przeżyło do 1945 roku zaledwie 554 tyś. Po zakończeniu II wojny światowej władze sowieckie wznowiły deportacje i prześladowania, które trwały do połowy lat pięćdziesiątych.